غلبه بر غم غربت
از دیرباز،شوق وآرزومندی برای رسیدن به نزدیکان مضمون نوشته های نویسندگان وشعرا بوده است . اکثر ما به زادگاهمان یا محلی که آن را خانه می نامیم به شدت وابستهایم .هرگاه نتوانیم برای کسب آرامش وامنیت درخانه خود حضور یابیم ، بسیار آزرده می شویم .
وقتی شما خانه را به قصد حضور در دانشگاه ترک میکنید، چه بسا درجاتی از غم غربت ودلتنگی راحس کرده باشید.برخی دانشجویان چنان غرق در هیجان دوستان وفعالیتهای جدید میشوند که کاملا زندگی پیشین خود را از یاد میبرند.بعضی دانشجویان فقط در همان چند دقیقه اول هیجان زده هستند وسپس دلشان برای همه آن چیزهایی که برایشان آشنا و صمیمی بود تنگ میشودودر آرزوی دیدار خانواده و دوستانشان به سر میبرند.عدهای دیگر ، از همان ابتدای ورود به محیط نا آشنای دانشگاه وشهر در وحشتند .آنها برای مدتی ،از چند روز تا یک ونیم سال تحصیلی ، غمگین اند و تا حدودی احساس بیچارگی میکنند.این مشکل برای دانشجوی خارجی یا غیر بومی دشوارتر است ،دسته اخیر دانشجویان برخلاف دانشجویان بومی از عوامل حمایتی محرومند ،عواملی نظیر دوستان هم شهری که با یک زبان و گویش وعلاقمندی مشترک با یکدیگر سخن بگویند.ما به هر محیط جدیدی پا بگذاریم ومجبور شویم نیازهایمان را به نحوی متفاوت با قبل وبا افرادی دیگر تأمین کنیم ،دچار غم غربت ودلتنگی میشویم .هریک از ما برای تغییر وآموختن روشهای مختلف کنار آمدن با محیط های جدید،آستانه تحمل خاصی داریم .غم غربت ،اصطلاحی کلی است که اندوه ، غمگینی ،از دست دادن معنا ،ترس از تغییر،پیش بینی نوکیدی یا احساسات تنهایی را دربر میگیرد.گاهی اگر دانشجو نتواند نیازهای دوست داشتن وتعلق خود را با افراد جدید تأمین کند.چه بسا دچار افسردگی جدی شود.درچنین شرایطی ،دانشجوی جدید(یا دانشجویی که غم غربت دارد)درپی کمک های حرفهای بر میآید تا از دغدغهها و نگرانی- هایش سخن بگوید.
غم غربت شفای عاجلی ندارد،ولی هرگاه به شدت غمگین شوید،اگر با کسی حرف بزنید،حتما حالتان بهتر میشود اغلب اوقات ،مشاوران میتوانند معنای تازهای از خودمان و زندگی را به ما نشان دهند،آن ها ما را به حل مشکلات ودرک جدیدمحیط ترغیب می کنند .غم غربت ،اغلب روشی است برای گفتن این که ما از مواجهه با آینده می ترسیم یا در کنا رآمدن با آن تردید داریم.حرف زدن با دوستان جدید،درگیر شدن دربرخی فعالیتها ی تازه (تا زمان مأنوس شدن با آنها )یا حرف زدن با مشاور یا معلم مورد علاقهتا ن راهی است برای تخفیف ناگوارترین حزنها .
q راهنمائیهای برای غلبه بر غم غربت:
1- بپذیرید که به آن دچارید.{بخش اعظم خاطرات شما و آنچه می توانید بدان تکیه کنید، درخانه قبلی تان است}.غم غربت پاسخی طبیعی به این احساس فقدان است.
2- با خواهر وبرادر بزرگتان یا دوستی که اوهم از خانه دور است،دراین باره صحبت کنید قدرت زیادی لازم است تا این واقعیت را بپذیریدکه چیزی شما را رنج می دهد وبایدبا آن رویاروشوید.
3- چند وسیله آشنا و مانوس را از خانه تان به محل جدیدبیاورید.چیزهایی مانند عکس ،گیاهان ،حتی حیوانات خشک شده حس تداوم به فرد میدهند وشوک حاصل از محیط جدید را نزد وی تسهیل می کند.
4- با محیط جدید خود آشنا شوید.دراطراف قدم بزنید.اگر بدانید ساختمانها ،کلاسهاوخدمات درکجا مستفرند،بهتر میتوانید برخود مسلط شوید.
5- از دیگران بخواهید شما را درکشف محیط تازه همراهی کنند.دوست یابی قدمی بزرگ درتخفیف غم غربت است .
6- با اعضای خانوادهتان درتماس باشید،اما تلفنهای خودرا محدود کنید. برایشان درباره فعالیتها وتجربههای جدیدتان بنویسید. آنها را متوجه سازید که شما هم مایلید از حال وروزگار آنها مطلع باشید.
7- قراری را برای رفتن به خانه تنظیم ومقدمات آن را فراهم کنید .این روش از احتمال بازگشت ناگهانی شما به خانه میکاهد و شما را روی هدفهای محل اقامت جدیدتان متمرکز میکند.
8- آرزوها و انتظارات (توقعات )خود را بررسی کنید.همه ما دوست داریم مشهور ، خوش لباس ،سامان یافته و خوب سازگار یافته باشیم .خوب ،ولی نیستیم .شما با تنظیم یک هدف کمالگرایانه خود را به دردسر میاندازید.به اشتباهاتتان بخندید.چرا که میخواهید بیاموزید.
9- درپی فرصتهای جدید برآیید .همان اندازه که دیدن مردم ،کلاسها ،ساختمانها و دیگر موارد محیط جدید وحشت انگیز بنظر میرسند ،درعین حال فرصت آشنایی با مردمی را پیش میآورند که بین شما و آنها زمینه علایق مشترکی وجود دارد. درکلاسهایی که برای شما جالبند ،ثبت نام کنید وبه فعالیتهای مورد علاقهتان سرگرم شوید،یا فعالیت تازهای را امتحان کنید.
10ـ کاری کنید .منتظر نشوید تا غم غربت خود برطرف شود.مشکلات مدفون شده اغلب بعدها درچهره مشکلاتی مانند :سردرد،خستگی ،بیماری،یا کمبود انگیزه رخ مینمایانند.
مترجم :نسرین مصباح
منبع:Overcoming Homesickness. Counseling Services University Of Winsconis
http://iransco.org/Br_Ghameghorbat.asp